The NeoQuenya and NeoSindarin Wiktionary
yaiya- (pa.t. yaiyane)
Verb formed from root YAY- (Etym).
Cf. yaiwë noun “mocking, scorn” (YAY); yaimë noun “wailing” (Markirya). Cf. also tuia- verb 'sprout' from TUY-.
naina- vb. “lament” (NAY)
nyéna- vb. “lament” (LT1:262)
Tamas Ferencz